Evimiz vardı yoncalığın yanında,
Evleri vardı yoncalığın başında,
Sabah-akşam oynardık
İkimiz yoncalıkta.
İnanırdım efsanelere
Ki inanç hakikat yolunun kılavuzudur,
Derlerdi dört yapraklı yoncayı bulursan
Çıkarmış altından
Çil çil,sarı sarı altınlar...
Dört yapraklı yoncayı
Beraberce aradık...
Günler,aylar geçtikçe
Birbirimize bağlandık.
Büyümüştük de artık...
Yoncaların köküne takılı kalmış
Eski anılarımızı söküp çıkarmak için
Bu kez gittik onunla
Hayalimizin yoncalığına...
Yine aradık...
Sarışın kız dört yapraklı yoncayı buldu...
Ben dibinden altın çıkacak sandım
Ama birşey yoktu...
Fakat ne çıkar?
Sarışınım benim oldu....
Kayıt Tarihi : 22.11.2005 17:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alper Kürük](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/11/22/dort-yaprakliyonca.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)