Dört "Yalnız" Bir "Ömür" Şiiri - Mahir Bal

Aynada:
Sırrı,
yokluğun grisinden yapılmış
aşkbükey bir aynadır yalnızlık…
Ondandır her baktığında
kocaman bir sen görüşün…

Kendi:
Bir garip edattır yalnız,
kendi cümlesine özne bile olamayan…
Hep "yalnız anlaşılması"
bundandır
tek bir hecesinde dahi
nefes alamayan...

Duvarda:
Kim demiş
yalnız taştan duvar olmaz diye...
Yalnız, taştan duvar örer
dört bir yanına...

Rüyada:
Yüzyıllık bir uykunun
tam ortasında
yeni yalnızlıklar yaratmak gibi
uçarı kaçamakları vardır
yalnızın...
durdukça zaman
bir masalın içinde bulur kendini
ansızın...

Dört yalnızlık var bir odada,

biri aynada durur
biri kendi
biri duvarda
öbürü rüyada.

Ve
dört yalnız
bir ömrü götürür,
evvel zamanda
kalbur samanda...