Dört tarafı uçurum

Dört tarafı uçurum!
Dört tarafı yangın yeri yüreğim...
İçim yanınca gülmeye alışmış süretimde, hatırlıyorum dört tarafı bayatlaşmış hayatın.
Bir özür için düşmüş ateşe yüreğinin...
Dört Asır sürmüş gibi veryansın yeri.
Bir an dayanamadım ağladım
Yaşanan acılardan utanarak
Yüzüme çarpan güneşin yaktığı gibi bende acılardan utandım.
Ağladım utanmadan.
Göz yaşımın yanağımda yaptığı yolu gizledim,
Hani olurda gizlerim aşikar olur...
Hani olurda benimkisi çok büyükmüş gibi... utandım gizledim gözümden geleni.
sakındın bende
sığındım liman liman hayatın
bakıp tek tek yerine koydum kendimi
empatiyi doruklarda yaşadım.
Kendimi unutarak hiç utanmadan bende onlara Ağladım
Erkekler ağlamaz derler ne gülünç...
Ağladım utanmadan.
Yüzümdeki çizgiyi gizlemedim acılarını yaşarken
Anlamaya çalıştım lakin yetemedim
Yetmedim dünya çığlık,
Deniz mürekep
Seçemedim sözcükleri insan kaleminden
Veryansın ettim utanmadan...