Yüreğimin içinde dört oda var,
İman ehli olmayınca girilmez.
Acı çekene gönül kapısı dar,
Sevgi ile dolmayınca girilmez.
Ruhum özüme şekil veren candır,
İman etmek seven insana şandır.
İnsanın kalbi nurlu bir mekandır,
Şifresini bilmeyince girilmez.
Sevdasız olanın yüreği dardır,
Seven kimsenin sevdası ardır.
Her daim özde Allah aşkı vardır,
Tefekküre dalmayınca girilmez.
Vücuda hayat verir kan kapısı,
Tekbir ile geçilir han kapısı.
Dört oda dört mezhebin can kapısı,
Hak yolunu bulmayınca girilmez.
Arayan elbet Mevlasını bulur,
Yusuf sevgi ile Hakka aşık olur.
Sinede Hak kelamı şekil alır,
Nefisleri ölmeyince girilmez.
Kayıt Tarihi : 24.3.2013 19:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!