Bir dört mevsimdi aşkımız,
yaban bir güldü.
Kendi kendine açmıştı,
yavaşca süzülmüştü doğaya.
Yağmuru da gördü,
güneşi de.
Dinmedi hiç esintisi dallarında,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta