Dört Mevsimde Sen Şiiri - Salim Erben

Susuyor bütün kelimeler
Mürekkebi tükenmiş kalemlerin
Donuyor söylenecek sözler
İki dudak arasında sıkışık
Bakışında umutlarım üşüyor
Senin olmadığın yerde
Hayaller avutmuyor artık
Ben yinede
Usulca sokuluyorum soluna
Alnın gökyüzü kaşların hilal
Gözlerin ışıl ışıl
Dudakların ay parçası
Gülüşlerin yıldız sağanağı
Yağarken mısralara
Gece yine suskun
Bense sensizliğimi yazıyorum
Uzatıyorsun ellerini
Yağmur düşüyor ansızın
Islanıyor öpüşlerimiz
Göğsün de bir çift turna
İki kar topu
Biz yuvarlanıyoruz
Kenetlenip birbirimize
İlerisi uçurum
Dayamışsın dizlerini dizlerime
Yedi veren bir gül gibi
Duruyorsun karşımda
Ben dalında bir bülbül
Sen zil zurna aşık
Tanrı bağışlamış bizi
Her taraf çayır çimen
Kır çiçeği yaban gülü
Bahar kesiliyorsun birden
Yürü diyorsun bana, yürü
Seni sevdirene emanet ol
Yaz gelmez biz sevişmeden