Yemyeşil giysisini çıkarınca ağaçlar
Bir veda busesini bekler gibidir dallar
Hicranın kızıl rengi düşerken gözlerine
Son rujunu sürerler dudağına yapraklar.
*
Çığlıksız bir sevinci yaşar artık tüm dallar
Kimbilir, yere düşen bu kaçıncı sonbahar!
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Pastoral şiire çok güzel bir örnek.Sözcükler özenle seçilmiş,her dörtlük ayrı bir manzara tablosu oluşturuyor.Çok beğendim.Saygılarımla.
Mevsimleri en güzel ağaçlar yaşıyor ve bizler gökyüzünden daha çok ağaçlara bakarak gözlemliyoruz……Ne kadar güzel işlenmiş şiirde mevsimlerle ağaçların bütünlüğü…..ağaçlar kişilik kazanmış, duygusallaşmış…..onlarda görmemiz gereken canlılığı bize anlatmışsınız …..şiirin ayrı, anlatımın ayrı güzelliği var………….tebriklerim ve saygılarımla……………Saniye Sarsılmaz
HER MEVSİM DİĞER BİR MEVSİME GEBE
AH ZANAN, ZAMANSA TÜM MEVSİMLERE EBE
YÜREĞİNİZE SAĞLIK
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta