Soğuk bir su bedenime serpildi
Bir anda aydınlandı her yanım
Bir ebenin şaplağı beni bana getirdi
Ben o zaman doğduğumu anladım
Gözlerim sağa sola bir aça ip bakınca
Ağladıkça annem memesini açınca
Emekleyip ortalığı bir birine katınca
Ben o zaman çocuk olduğumu anladım
Yedi yaşında öğrenmek işin dediler
Önlüğüm giydirip kalem silgi verdiler
Öğretmenin her geçince övdüler
Ben o zaman okullu olduğum anladım
On üçüne basınca değişti bakışlarım
Gülüşüm değişti tatlı dillerim
Mahcup buruk biraz titrek ellerim
Ben o zaman genç olduğumu anladım
Yirmisine varmadan baş göz ettiler
Eşim bir yana anam bir yana beni çektiler
Nifak tohumları ekti sonra gittiler
O zaman ilkbaharın solduğunu anladım
Olgun olup işe güce dalmışım
Çocuklarım demiş eşim anmışım
Evliyim güzel meyvesi çocuklarım yaşamım
Ben o zaman yaza daldığımı anladım
Ellilere merdiveni kurunca
Hırsla çok koşup çok yorulunca
Son sahiplenmek torunu kucağa alınca
O zaman sonbaharda olduğumu anladım
İlkbahar gençliktir sınırsız gücü
Yaz olgunlaşmış payidar sanırsın gücü
Sonbaharda kırlaşmış sacının ucu
Kış geldiğinde yaşlandığımı anladım
Sekseninde hava nedir bilinmez
Doksanına giren dostum sevilmez
Yaş yüz ise ortalıkta görülmez
Ben o zaman solduğumu anladım
Kayıt Tarihi : 20.11.2007 17:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir anlatımdı kutluyorum kalemini yüreğine sağlık tam puan
Doksanına girenlerde sevilmez
Yaş yüz olunca ortalıkta görünmez
Ben o zaman öldüğünü anladım
ne guzel bır yaş destanı muteşemdi hocam tebrıkler saygılar.
Başrılar diliyorum.
TÜM YORUMLAR (8)