Önce bir çiçek açtı ilkbaharda,
Bütün çiçekler açtı sonra,
Kuşlar ötüp,
Böcekler gezdi kuru toprakta.
Önce yaktı güneş tenimi,
Sonra yandı bütün bedenler.
Şarkılar söylendi,
Sevgili doldu sahiller.
Önce kurudu yapraklar,
Uçup gitti göçmen kuşlar,
Şarkılar sustu,
Aşıklar sevgililer ayrıldılar.
Sonra kar yağdı bembeyaz,
Her göz her gönül ayaz.
Suçu neydi karın,
Neden onun sonu niyaz.
Kayıt Tarihi : 16.1.2006 19:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/16/dort-mevsim-ve-kar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!