Dört mevsim.sevgiliye mektuplar Şiiri - ...

Kış dayandı kapıya...
Ve, bilirsin ben kışı hiç sevmem.Tek güzel tarafı senin ikinci mevsimin olması güzel gözlüm.
Ben; bir yazı severim.1.mevsimindir senin.Günebakanlar açılır.Güneşe dönerler yüzünü.Bir güneşe dönersin,bir bana.Ben bir arı misali gizlenirim taç yapraklarının arasına özüne inerim.Karışırım her bir zerrene.İnerim oradan ruhunun derinliklerine.Bir sen olurum bir ben...Sonrada biz olur bütünleşiriz.

Ben; bir de sadece ikinci kez özünü görmek için tüm nefretime ragmen kışı severim.Sevmek te bu değilmidir ki zaten! her şeye rağmen bir parçada olsa yaklaşabilmek...Ve sana yaklaşırken rüzgara ve soğuk havaya inat,kokun gelmeye başlar...Mevsimindir zira! ! ! Ekruı ve turuncunun harmanıyla nergis kokuları saçılır dört bir yana...İçime çekerim uzun uzun...Mest olur kendimden geçerim...

Sonra birde baharı sever oldum...Çünkü filizlenmeye başlarsın bereketli yagmurlarla yayılırsın arsızca,sararsın,istila edersin boş bulduğun her topragı.Sarılırsın her bir tutam yapraga...Sarmalarsın tıpkı ruhumun her köşesini sardıgın gibi...Senden kaçış yok...bir labirent bu ve çıkmayada niyetim hiç yok...