Dört Mevsim sevda… Şiiri - Mehmet Aydemir

Dört Mevsim sevda…

Bir ben kaldım o geçmiş mevsimden geriye,
Hani sevdaların gözlerden alev misali yansıdığı,
Melodi ile sözlerin şarkı diye söylendiği,
Şiirlerin maniler gibi okunup sevgiliye sunulduğu,
Ressamın portresinin asla bitiremediği,
Yiğitlerin uğruna canlarını hiçe saydığı o mevsimlerden…

Yaz günlerinde damlardan damlara şarkılar söylenirdi,
Yıldızların altında....kayanlar sayılır, dilek tutulurdu,
Düğün dernek kurulur, sözlerle gözlerde flört edilirdi,
Kanlarımız kaynardı da; dereler bile çare olmazdı…

Sonbahar da hasatlar toplandığında,
Harmanlarda buluşurduk, göz göze aşklarımızı ilan ederdik,
Okullun ilk günlerinde hasretler biterdi,
Teneffüs ararlında oynardık aşk oyunlarını…

Kış günlerinde aramıza girdi kar,
Karanlık gecelerde kandilin ışıklarında inerdi özlemler,
Hayalin yansırdı dışarıdaki karların pırıltısına,
Gözyaşlarıma merhem olurdu yazdığım mektuplar…

İlkbahar geldiğinde; ilk açan çiçeklerden yaptığım taçlar,
Boyumuzca yükselen buğday tarlalarındaki flörtlerimiz,
Can eriklerin gölgesinde paylaştığımız anlarda,
Gözlerden çıkar bakışın artık geri dönmediği,
Sözün bitip, sevdaya teslim olduğu,
Ruhumuzun bedene sığmadığı,
Tenlerimizin adres sormadığı günlerde bile,
Mertliği elden bırakmayıp “dört mevsim yaşadım seni”
Müjde yaşamın diğer adı,
Ölümse kaderin keskin kılıcı,
Varsın geçsin mevsimler,
Sen benim diğer yanım,
Mertliği elden bırakmayıp “dört mevsim yaşadım seni”

Mehmet aydemir 24.05.2012 saat 01:58