Mevsimler seninle seviliyormuş.
Yazın sıcağında sen yakarmışsın içimi,
Kış soğuklarında, ben tutarmışım ellerini.
Bazen fırtınalar gibi hırçınlaşırmışım,
İşte o zaman, bulutlara rağmen çıkagelirmişsin.
Güneşim olan, beni şefkatle kavuran,
Gökyüzümün griliğini dağıtan, meğer senmişsin.
Bahar geldiğindeyse,
Usul usul üstümüzden esermiş rüzgar,
Asla aramıza girmezmiş.
Saçlarımda çiçekler açarmış, sebebiymişsin
Ben kara toprakmışım,
Sen benim yeşillenmişliğimmişsin.
Ve sonbahar geldiğinde, yağmurlar çiselermiş
Hem bulutların gözyaşlarında,
Hem senin yağmurlarında, aşkınla sarmalanıp
Sırılsıklam olurmuşum bir anda.
Gelip de gözlerimi silmediğinde,
Boğuyormuşum yeryüzünü gözyaşlarıma.
Kayıt Tarihi : 4.3.2021 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nisan 2020
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!