dört mevsim misali...
bir sevda...
kışında soğuktur, üşürsün, titretir...
beyaz teni sarmıştır her yanını,
o beyaza hayran kalırsın...
baharında içini ısıtır, yüzün güler,
bülbül olur, güzel nağmelerle gelir sözler,
dinledikçe dinlersin...
yazında ruhunu aydınlatır,
farkına varmadan yanarsın, canın acır,
yine de iple çekersin...
güzünde yapraklarını döker,
tek başına, kimsesiz, yalnız bırakır,
toprağını gözyaşınla ıslarsın...
bir ömür geçer, baharıyla, güzüyle,
üşürüm, canım acır, ağlarım,
bilse neleri ardımda bıraktım her bir sözüyle,
her mevsim, bir ömür, dört mevsim, bir sevda...
Bursa - 16.05.2008
Sedat SözenKayıt Tarihi : 16.5.2008 01:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!