Dünyanın başı gibi başım
Utancından eğiliyor.
Dört mevsim kırmızı
Zulüm yalım kılıç
Vicdanlar karadul
Kardinallerin papası
Utanır mı Tanrıdan.
Ölüm sessizlik vaadediyor
Bir de taşeron yürekler
Toprak saygıyla kucaklıyor
Ölülerini...
Annelerin gözleri kıvılcım
Annelerin yürekleri yangın
Tomurcuklarını gömüyor.
Uzakta nilin sesinde
Ağlayan çocuk
Kurşunla doyuyor,
Üç öğün barut kokusu
Bakıyorum gökyüzüne
Ayet ayet kapanıyor.
Rızası yoktur Tanrı'nın
Nereden alır bu efendiler
Bu hakkı,
Kum piramitleri gibi
Yıkılacak üstlerine
Fakirliğin kahreden âhı.
Ölüm ışıklarını söndürüyor
Solgun güneşin,
Ufukta mor lekeleri ölümün
Karanfil karanfil saçılıyor
İnsanlığın üstüne.
Kılıç artığı dünyanın
Başı gittikçe eğiliyor,
Dört mevsim kırmızı
Dört mevsim rengini arıyor
Ve dört mevsim yanıyor...
Ahmet TIĞLI 14.4.2012 (sevgi Merdivenleri)
Ahmet TığlıKayıt Tarihi : 15.4.2012 10:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kılıç artığı dünyanın
Başı gittikçe eğiliyor,
Dört mevsim kırmızı
Dört mevsim rengini arıyor
Ve dört mevsim yanıyor...
Güzel ve anlam içeren dizeler. Yüreğinize sağlık efendim. Sevgiyle, iyi günler.
TÜM YORUMLAR (2)