aşka gel gönül, aşka gel
rüzgârın narin eli soyuyor seni
yaprak,yaprak
yürek vadisinde bir sen kaldın
baldırı çıplak
ılgıt,ılgıt esiyor rüzgâr
kokusunda davet var
aşka gel gönül, aşka gel
her daim esmez, bu narin yel
zemherisi var, kışı var
doğ, büyü, yaşa ve öl!
mevsimlik artık hayatlar
müsveddeler arasında kaldı/
mazisi kabarık aşklar
bulut,bulut kabardı hasret
duygusal şimdi bu havalar
birazdan yağmur başlar
gözlerden süzülür yaşlar
aşka gel gönül, aşka gel
her daim esmez, bu narin yel
kaderde toprağa düşmekte var
kaldır başını, utansın dağlar
sen; yedi veren gülüsün
senin için dört mevsim ilk bahar
ilk bahar!
Kayıt Tarihi : 16.11.2006 15:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)