Dört mevsim Erzurum Şiiri - Mahmut Kızıl ...

Önce duvar diplerinden başlar kurutmaya,
Kışın tortusunu atmaya güneş.
Buhar buhar yükselir;
En güzel misket oynama yeri kıvamına gelmiştir.
Sonra dallarda çiçek çiçek açmaya başlar,
Artık iyiden iyiye yerleşmiştir bahar.
Beraberinde yeni aşklar, sevdalar
Birer ikişer başlar şenlikler, insanın içi coşar
Bütün ovaya yeşil halılar serilir.
Ama nedense palandöken bir nazlı gelin gibi;
Hala gelinliğini çıkarmamakta direnir.
Zincirini kırmış mahkum gibi,
Dağ eteklerinden kopar;
Tıpkı bir musiki gibi olanca saflığıyla
Şırıl şırıl süzülerek iner ovaya gözeler, çaylar.
Böyle yaşanır Erzurumda baharlar...

Artık ekinler çayırlar iyice uzamıştır,
Öyleki diz boyu.
Bir görsel ziyafet,
Gözlere afiyet olsun.
Ağaçlar yavaş yavaşş meyve verirler;
Kimi henüz kal, kimini saf ve bol suyu,
Midelere ziyafet,
Ağızlara afiyet olsun,
Yaz gelmiştir.
Ama yinede arada bir;
Rüzgar öper kirpiğinin ucundan,
Vermez terkini ve biraz serin olur geceleri,
Yinede düğünler, seyranlar ve
Aile sohbetleri uzar gece boyu,
İstemezsin sabah olup güneş doğsun
Erzurumda yazı böyle yaşarsın.

Ekinlerin sararmasındananlarsın;
Sonbaharın geldiğini.
Sanki altın serilmiş yada güneş düşmüş ovaya,
Yavaş yavaşda tempo artar çalışma adına.
Kimi tarlasında çayırında,
Kimi bostanında bağında.
başlar kış hazırlığı,
Bir yandanda hüzün serilir boynuna;
Çünkü yapraklar yere serilir,
Yapraklar yere serildikçe yürekler ezilir,
Bir duygu selidir alır adamı götürür.
Öte yandan anneler, nineler cağlarını (şiş) alıp;
Kış için eldiven, çorap, kazaklar örer.
Tarlalarda kızlar, gelinler;
Orak tutar kınalı narin eller.
Kızlar kaççik, gelinler yaşmak yaparlar leçekle,
Başlar örtülüdür.
Sonbahar böyle yaşanır,
Erzurumda adı güzdür.

Beyaz bir sabaha gözlerini açarsın;
Yarım çıkardığı beyazını tekrar giymiştir
Nazlı gelin Palandöken.
Lapa lapa yağar kar, adam boyu;
Saçaklarda elmas buzlar belirir dam boyu.
Her biri hançeridir, kılıcıdır oyunda bala dadaşın
Ve mutluluktur,huzurdur bacalardan tüten;
Herşey sakindir, bu kışın ilk gelişidir.
Ardından başlar tipi, boran, fırtına;
Yolda yürürken bir düşer bir kalkarsın,
Günlerce kar yağar durmadan kışın,
Gecelerde beyaz olur.
Kışın eylencesidir patlamış mısır, gavurga
Birde patates fırında.
Yani kışta neşeli geçer Erzurumda.

Bu aynı zamanda dadaşın tarifidir;
Çocukluğu, gençliği, olgunluğu ve yaşlılığıdır.
Her hali başka merttir, yiğittir, temizdir, saftır dadaşın.
Hormonlu değildir, öyle kolay bozulmaz;
Her şeyi doğaldır.
Doğuda inci Erzurum,
dadaş ise sınır taşıdır....