Dört Mevsim Şiiri - Mehmet Yaş

İnsan hayatı da dört mevsim gibi,
Bahar, yaz, sonbahar derken, kış gelir.
Kimi bahçelere işin garibi,
Başka diyarlardan ürken kış gelir.

Azrail başında dönen semazen,
İster şal ipek giy istersen pazen..
Son yudum suyunu içmeden bazen,
Bazen son lokmanı yerken kış gelir.

Beşinci mevsimden duçar bu cisim,
Ne kadar yaşarsan yaşa, dört mevsim! .
Ardında kalsın ki, ölmez bir isim,
Bakarsın bahtına erken kış gelir!

17.05.1985 / Sinop