Bilir misin, herkes gülerken, ben ağlardım sessizce,
Çaresizlik yaşardım sadece, dört mevsimde.
Baharım heves, yazlarım umut geçerdi hep,
Kışı yaşardım sadece, dört mevsimde.
Uzun geceler geçti ömrümden, ne karanlıktı bilsen,
Yaşarken görememek, düşünürken hissedememek,
Yürürken bile, inan kaçıyordum kendimden,
Acı yaşardım sadece, dört mevsimde.
Hücreye atılmış bir mahkum muyum?
Ölmek kolay mı yaşarken.
Madem ki sevgi yok, öyleyse acıda olmasın,
Çünkü dört mevsimi, yaşamadım hiç ben.
Kayıt Tarihi : 11.3.2006 10:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Türkmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/11/dort-mevsim-26.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!