Dört Köşede Dört Renk Şiiri - Ali Arslan

Mor:

Söylemlerin yüceliğinde boğuldu gitti
Bilge kim?
Kimin elinde kaldı kimin hasadı?
Sen ey suya yazılanlarla akan hayat,
nerelere saklandın?
Neden bıraktın ağlamaklı her şeyi?

Kızıl:

Kapanmayan bir yara gibi takılıdır ömre
renginde saklar durur zamanı.
Bu gözler hiç aldanmadı,
bilir içinde türkülerle coşan fırtınayı.

Mavi:

Bıraktı kendini kapıldı gecenin rüzgârına,
uçurumlar başında bekletirken yaşamı;
bir tavşan zıpladı çiçeklerden bir mine güldü!
Fışkıran bahardı kıyamadı kendine.

Yeşil:

Bir mabet yüceliğinde mübarek olan,
zümrüt gözlerinde soldu gitti bu aşk;
benek benekti her biri yeşile çalardı,
soğudu kaldı kristal
tükenen ağlamalarda.