Boğazıma oturmuş kocaman bir düğüm yutkunurken her seferinde bana hatırlatıyor,
Yüzleşmeye çalışıyorum sonuçlanmıyor, unutmaya çalışıyorum daha çok yer ediyor.
İşte böyle boğazıma kadar batmışım çamura, farkında olarak her debelenmemde daha çok derinlere inmişim anlamadan.
Dört köşe olduğumu söyler dururum, aslında dört bir yanımda noktalar var benim.
Üç noktalar yetmedi dörtledik bizde, anlaşılan yine dört köşeyim hadi yine iyiyim.
E?
Yine söylüyorum dört köşeyim ben ama bir türlü dört çarpı dört olamadım.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta