Dört şey var ki hayatta; pek bilinmez kıymeti!
Hayat gençlik ve sıhhat, artı birde; zenginlik!
Şayet kullar yapsaydı, dört nimete kameti,
Sonsuza dek olmazdı, bu kullarda nadimlik
Çar çur eder hayatı; onu beleş sananlar!
Cerbezeyle avunur, nice gafil nadanlar!
Alınınca elinden; kıymetini tam anlar!
Mahkûm eder gayyaya; cahil nefse hadimlik!
Hayat haktan vedia, gaye; bilmek Halik’ı!
Tabi olmak emrine, idrak edip malik’i!
Razı kılsa rabbini; memnun eder salik’i.
Cennetlere götürür, sırf Rabbine hadimlik!
Gençlik şirin bir nimet, kıymetini bilene!
Ebedi gençlik vardır; meyvesini alana!
Ne cennet var ne cemal, gafletlere dalana!
Onu geri getirmez, yaşlılıkta nadimlik!
Sıhhat özel hediye, aciz miskin kullara!
Yerindeyse o nimet, değişilmez ballara!
Geri alsa yaratan, gör ne olur hallere!
Yiyemezsin çok şeyden, olsa bile tadımlık!
Bil kadrini sıhhatin; hasta mariz olmadan!
Eda eyle şükrünü, bedbin naçar kalmadan!
Değerlendir hamd ile; mümit canı almadan!
Oda gelip geçici, asla değil kadimlik!
Zenginlikte bir nimet; küfre yakın fakirlik!
Malı mülkü verene; elzem elbet şakirlik.
Helak eder insanı; mal’a matuf sekirlik!
Sarfedersen hayır'a; o rızaya güdümlük!
Tadat ettim dört şeyi; talip olup alana!
Çok teşekkür ederim; arifane bulana!
Bunlar büyük nimettir; kıymetini bilene!
Sanma mana bu kadar! Bu müştaka tadımlık!
11.07.2007-İzmir-
Cihat ŞahinKayıt Tarihi : 11.7.2007 14:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!