Dört Kişilikli Asansör Şiiri - Yako Asdeso

mono:
-yetim yıldırımlar sessiz düşermiş toprağa
gece lambasını söndür
ateşböceklerini öldür
kuyruklu bir yıldız yak sigara niyetine
ve sarıl yokluğuna

pisi psikolojisi bozuk kedim
tırnaklarını törpüler her sabah
bıçağın kör kubbesiyle

di:
-dünden kalan sevincimden ikram edeyim
hamamböceklerimin kusuruna bakma
temizlemeye verdik smokinleri
evet, pantolonum da delik
tembel örümcekler senfonisi
iğne iplik

öyle fakirim ki
dilencinin bedduasına amin veriyorum,
nazar değdi diyor annem
kurşun döktürdüm askerlere

okuduğumdan değil
17 kupona özgürlük veriyormuş
resmi gaste,
çekiliş yok, itiliş yok

tri:
-kara perde ardında
kağıt mendil satar kahinler

sela okunuyor
buyrun hep birlikte gömelim beni
mamasını yemeyen bir bebek gibi
ağzını kocaman açalım toprağın
ve hep bir ağızdan,
“iyi bilirdik ama…”
neyse, örtün üzerimi

tetra:
-suya eğilmiş ceylan ürkekliği dudakların
göğü emer, dilinde yıldız kayması
söyle, kimin halefi olarak geldin dünyaya
4 kişilikli asansörler tedavülden kalktı

kadranı durmuşsa saatin kime ne!
o kadar mutsuzum ki
alıntı yapıyorum mutluluğunuzdan
helal edin hakkınızı

ya da, canınız cehenneme!