kara gözlüydü
çoğunun yüzlerinde
üzüm salkımım(toplamam)
içinden bir bir
dökülenleri oldu
sararıp soldu(çıkarmam)
her birinde gül
okşadığım yanakta
anıda kalan(çarpmam)
birebir tutup
yuva kurdular mutlu
çoğalıncaya(bölmem)
hayatın içi
cıvıltıya dolunca
ayrıldığımda(sağlamam)
1206102denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 13.6.2010 23:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!