Uçurum gibi bir alışkanlık,
Düşeceğim yükseklik belli
Ama hangi hızla çarpıp öleceğim,
Bir hiçlik gibi aklımda...
Şeytana uyup atlayasım gelmese bari derim.
Bütünü aramaktan vazgeçmek isterim.
Hayatımı yola bölüp, aşkla çarparken
Arkasından bir çıkarma işlemi, bir eksi daha.
İşte
Karşımda bir kesir çizgisi gibi duruyorsun.
Ne payı belli, ne de paydası.
Bütüne konulmuş bir soru işareti gibisin.
Senden bir hiç yada senden bir hep
Hangisisin?
Kimsin, nesin ve ne zaman gideceksin?
Kayıt Tarihi : 17.10.2002 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!