Bir zamanlar ben senin taze açan gülündüm,
Savruldum diyar, diyar; parçalara bölündüm…
Çarpıldım mah yüzüne, aşkımı buldum derken
Çıkarttın beni gözden, bir kalemde silindim!
Toplasam da kendimi, deli diye bilindim…
Parçaladın gönlümü; dilim, dilim böldün sen,
Çarptıkça yerden yere, bu halime güldün sen…
Aşkım için bin canı, uğruna adamışken
Çıkarttın beni gözden, bir kalemde silindim!
Toplasam da kendimi, deli diye bilindim…
Bin parçaya bölseydin, göğsümdeki kalbimi,
Çarpsaydın suratıma, koparsaydın dilimi…
Bu Şahan’ın gönlüne otağını kurmuşken
Çıkarttın beni gözden, bir kalemde silindim!
Toplasam da kendimi, deli diye bilindim…
Kayıt Tarihi : 28.12.2011 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!