Dört Hasımla Maçım Var Şiiri - Cihat Şahin

Nefsimle bitmeyen, bir kavgadayım!
Bu zorlu maç için, çoktur nedenim.
Rabbime kulluğa, ciddi adayım!
Rızadır hedefim, ona gidenim!

Müttefik olmuşlar, dört adet hasım!
Edilmiş ihata, hissim havassım.
Benki biçare, zayıf bir nasım!
İnmezse inayet, oda gidenim?

Hubb-u dünyadır, atan çelmeyi!
Sürüyor önüme, memnu her şeyi.
Adetle modayla, vurur darbeyi,
Eş ile dost ile nara gidenim!

Su-i akrandır, bir büyük bela!
Vermesin yaratan, asla bir kula.
Her türlü hinliği, sokar akıla,
Bu yolda epeyce, zarar edenim!

Çok zaman kişiyi, aldatır refik!
Atarken belaya, görünür şefik.
Olmazsa mevladan, acilen Tevfik,
Kaybeder sınavı, ruhum bedenim.

Üç hasma reistir, şeytan-ı cinni!
Hepsinden fazladır, insana kin’i.
Tanımaz ALLAH’I, reddeder din’i,
Uyarsam ben ona, bedbaht nadanım!

Birisi tekmeler, biri yumruklar!
Bir günde hisseme, binler yumruk var.
Öteki Keleyle, boynumu kırar,
Demiyor hiç biri; ”senin adanım! ”

Nefisse içerden, yıkar kaleyi!
Doldurur gönlüme; bin tür belayı.
“Nahoş” der, sevdirmez akla alayı,
Bizarım bunlardan, feryat edenim.

Bitmez bu kavga, son ana kadar!
Ne mola verilir, ne olur rötar.
Olmasın durumum, bu günden beter,
Rabbime niyazla, dua edenim!

İltica ederim, Rabbim Rahmana!
Ederim şikâyet, tümünü ona,
İtminan bahşetsin, acilen bana!
Sadece o benim, imdat edenim!