Dört Halife Şiiri - Abdulkadir Özkök

Dört halifeninde ondandır hali,
Ebubekir,Ömer,Osman ve Ali.
Dördününde üzerindedir eli,
Ebubekir,Ömer,Osman ve Ali.

Sıddık makamına, kendi oturdu,
Dostum deyip nice makam buldurdu,
Göğsünü de tevhid ile doldurdu,
Ebubekir Sıddık Resulun dostu.

Adalet gölgesi, gelir Resulden,
Hakkın kelamını duydu gönülden,
Geldi teslim oldu, kurtuldu şirkten,
Ömer Faruk şaşmaz ki teraziden.

Edep,haya tacı, başına giydi,
İki nura kavuşup,kemale erdi,
Varını yolunu Resule verdi,
Osmanı Zinnureyn,edep timsali.

İlim şehirinin odur kapısı,
Örülmüş aşk ile inan yapısı,
Peygamber damadı,Allah aslanı,
Aliyel Murtaza, veli babası.

Hepsi birer yıldız,yol gösterirler,
Hesap günü meydanada inerler,
Resulü ekremi candan severler,
Ebubekir,Ömer,Osman ve Ali.
Cümlesi Resulden almışlar hali.