Dört duvardan evla dost mu olur?

Issız ve soluksuz bir beden oldum,
Avutamam ki kimsesizliğimi...
Anlayacaksınız; öyle bir șey ki,
Bir dört duvar bilir yalnızlığımı.

Șafak söküp de gün arșa dikilmiș,
Gelsin! Duyamaz ki sessizliğimi...
Hatıram ki hatırlardan eksilmiș,
Bir dört duvar duyar yalnızlığımı.

Eș dost anar beni lazım olursa,
İstemezler ki hissettiklerimi...
Duymazdan gelirler lazım olursa,
Bir dört duvar bilir yalnızlığımı.

Soran olursa çekti kapıları, gitti!
Kimse sormaz nereye gittiğimi,
Sabrın kör gözü kurudu da bitti,
Bir dört duvar görür gözyașlarımı,
Bir dört duvar yapar yoldașlığımı...