dört duvar, köşe
bir resim ailece
kardeşlik varya aramızda
dimdik ayakta babam
yitip giden bir yaşam
kaybolan bilinmeyen bir duygu,babam
söyleyemediğim, dilimin dönmediği tek kelime
hissetmek ne acı Anne!
yokluğunu bilmediğim bir sevginin
özlemini çekmek.ne acı Anne
ellerini arıyorum saçlarımda
oysa ellerim,benim ellerim koynumda
gözlerini arıyorum
ela rengini hissetmeyi
aynada görmek her sabah
kendi gözlerimde görmek ne garib Anne
ne derin bir bilsen Anne
onun bilmediğim sevgisi bağrımda.
ne yüce bir duygu oysaki
ne yüce bir söz: Anne.
Anne demek kadar olmasa da,
Baba demek.
bilmeden,tanımadan,bir resme bakarakta
Baba demek,diye-bilmek...
28 mayıs 2002
serserişair.
Kayıt Tarihi : 15.9.2007 14:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aile resmimizi çerçeve yapıp duvara asmıştım.ordan kaldı.biraz hüzünlü.
![Eyüp Demirci](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/15/dort-duvar-kose.jpg)
Hüzünlendim
TÜM YORUMLAR (1)