Duvarlar yoldaşım,
Bir zamanlar korktuğum karanlıklar, gecelerime acı bir ışık oldu....
Tuttum da bilincin ötesinde yalnızlıktan kıvranan tabloyu
Şiire döktüm...Ve dedim ki içimin içini acıtıp
Şu duvar benim olsun anılarımı asayım
Şu yaslandığım da senin...
Her zamanki gibi sırtımı dayayayım
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
