Dört Duvar Bir Pencere Şiiri - Giray Özer

Bu gece ben, beni saran bir çift kol isterdim sıcacık, sevgi dolu.
Bir bakış isterdim yıldızlar gibi pırıl pırıl, karanlığımı aydınlatan.
Gülücükler, kahkahalar, neşeli sözler olsun sarmaşık gibi ruhumda.
Bu gece ben, ben gibi birini isterdim, eli elimde aşkın yolunda.

Bu gece ben, sessiz olmak isterdim, yüreğimin çığlıkları olmadan.
Yatıp uyumak isterdim, kafamda binlerce düşünce beni yormadan.
Zamanı terk edip gitmek isterdim, göz yaşlarım içinde boğulmadan.
Ben, ben olabilmeyi çok isterdim, varolmayı dilerdim kaybolmadan.

Unutmak isterdim, seninle olmadığım her hatırayı, biliyorum delice.
Bencil olmak isterdim, bize ait bir dünyada sen ve ben sadece.
Mutluluğu çalmak isterdim, benden çalan herkesten geriye, serserice.
Bu gece bana verilmiş en büyük ders, işte bu dört duvar ve kör bir pencere.

Giray Özer