Gene sükûnete boğulmuş gece
Bir yağmur tanecikleri,
Bir de meçhuliyetten barınan
Karanlığın hayaleti dışarıda geziniyordu
Yan koğuşta ise,
Bir adam
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
