Yok, ne toprak, ne ağaç, ne su, ne böcek
Kuş, balık, çiçek.
Rüzgar, güneş, yağmur yok.
Yok hayat, dört duvar arasında!
Hayatın suni'si, tv nin plazması, lcd si
telefonun nokia'sı, sony'si
Suni'si hayatın, Can'ın, nefesin, an'ın
İnsan'ın suni'si, insan'ın!
Dört duvar arasında bekleyenler toprakta!
Şimdi daha suni değil hayat! , dört duvar arasından
Daha yapmacık değil
Daha sahte değil hayat
Bak toprak, çıyan, böcek, kök
Kokla, mis gibi toprak
Ot kokusu, bahar kokusu
Yağmur kokusu da gelir arasıra …
Haydi çık tabutundan
Çık suni hayatından
Kırlara koş, kırlara
Vur kendini tepelere, dağlara
Atla denize, suya
Bir selam ver, bir gülücük yolla Ay'a
Kokla çiçeği, rüzgarı, tozu, toprağı
Bak yavru bir kedi şurada
Şurada bir başka can
Bak insan! Gerçek insan!
Şimdiki Sen gibi gerçek!
İnsan.
15.08.2009
Ümit GüloğluKayıt Tarihi : 24.8.2009 16:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

güzel tespitler var şiirde
sevgiyle...şiirlerle kalın
TÜM YORUMLAR (1)