Dört Duvar Arası Şiiri - Nizamettin Ergül

Gün bir başka yakıp geçiyor Gece bir başka hüzün biçiyor Koğuş havası ağır basıyor Dört duvar arası bana dar geliyor. Ranzam diken kesilmiş vücudumu deliyor O kahrolası yerde sigara tek dostum oluyor Gardiyan şerefsiz çıktı mektupları vermiyor Postacı hain çıktı mektupları ulaştırmıyor. Yar vefasız çıktı bir iki satır karalamıyor Dost insafsız çıktı hiç görüşe gelmiyor Ey gönül ne haldesin kimseler bilmiyor. Duvarda asılı sazı bile gözlerin görmüyor Ana yolladığın o çamaşırlar eskidi artık giyilmiyor Babam olsaydı yenilerini getirirdi kimbilir Uyku girmiyor gözlerime Kilit vurulmuş sanki sözlerime Halsizlik geldi dizlerime dört duvar arasında Kalem,kağıt kar etmiyor Şafak karanlık bitmiyor Yar gözlerin gözlerimin önünde hiç gitmiyor Duvarlar sanki üzerime geliyor Sensizlik hançer gibi yüreğimi deliyor Oh bee dışarı volta saati geliyor Bahçe havası mis gibi insana geliyor Sanki kafeste çıkmış gibi uçasım geliyor Tel örgüler gözüme ilişti Askerler silah ile çaprazda bekliyor Herkes birşeylerle meşgale buluyor Bense yine seni anıyor seni soluyorum Dört duvar arasında da aklımdasın Dört duvar arasında da düşümcemsin...