Dört Duvar Şiiri - Nuran Karaca

Fazla güvenilmezdi yükselişlere,
vardır hayatın nankörlük huyu da
güleni ağlatırdı anlamsızca
itebilirdi elinin tersiyle.
Bir kez güven yitirilmesin,
dönülürdü çıkılan her zor yoldan
görmeden sıcaklığı hissetsen de.
Ona ulaşmak için;
aydınlık bir yoldan geçerken
birden kararır gökyüzün kalırsın fırtına da;
ne ilerlersin;
ne de geri dönüş vardır
anlatsan da seni olmaz anlayanın.
Güzeldi aşk ama yüzsüzdü;
gelişi hep zamansızdı demekle yetinirsin.
Ona rağmen;
yine dört duvar arasındasın
yine sevdanın geleneğinde asılısın
ona bağlılığını sürdürüyorsun kalbim.
Yine gocunmadan hıçkırığın da,
sessiz boğulanların yolunu izledin.
Tebrik ederim;
ve yine sükunetini koruyanlardan oldun.