hayat dipsiz nehirlerin sığ kaylıklarından geçer
dünya dolusu bir yalnızlık içinde kaybolur düşlerim
eyvah bu bir yangın deniz ortasında etrafımı saran
cesedimin külleri ile beslenir damlalar
ölümün yosunlu kayalarına çarpar dalgalarım
büyüdükçe tüketir yalnızlığım
koyu mavi düşlerden geriye kalan
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta