Dört Duvar Şiiri - Cafer Taşkın

dört duvar arasındayım
dört karanlık duvar..
yalnızım...
çıkmak istiyorum,
yaşamım, umutlarım ve özgürlüğüm için
sevgiyi, dostlukları alabildiğince
içten ve samimi yaşamak adına,
tırmanıyorum her gün uçurum duvarlarını
her an, her saniye önümde yükseldikçe
direncin en keskinine ulaşıyor beynim...
belki de yıktığımı sanıyorum beton yığınlarını,
ama gerçekler her zaman acıyla örülü...
eskiden umutlu yarınlarımız vardı, hep varolacaklar,
yılmadıysak, kan revan içindeyken,
bir damla mutluluğa hasretken,
ve gelecek güzel günleri muştularken,
ve insanca olan herşeyin
o doyumsuz sevdayla tanışmanın
sancısıyla atıyorken yüreğim
ve sevgilimin nazlı ellerini tutmaya
ellerimi uzatmışken düşlerimde
onurun, aşkın ve bilcümle güzelliklerin
sıcaklığını ve içtenliğini müjdeliyorum,
dostlarım.

İzmit - 03.10.1998