Dört Duvar... Şiiri - Yagmur Kelebek

Bir akşam dört duvar arasında hayal ederken beni,
Baktığın her karede ben olacağım, sana gülümsuyor ve seni özlüyor olarak... Göreceksin, ellerini uzatacaksın yakalamak tutmak isteyeceksin... ama
aramızdaki dağları, denizleri ve de yolları unutup.
Gerçekleri unutup... hüzünleneceksin, içini bir garip his kaplayacak ah keşke burda olsaydı diyeceksin...
Yalnızlık yine yalnızlık yüzümüzde o ifade...
Gözlerinden anlamsız yaşlar dökülecek o anda, içindeki fırtınalar, sevgi sözcükleri aşk sözcükleri bir bir kalbine dökülmeye başlıyacak içindeki ateş alev alev yanacak kavuracak seni de benide...
Gecenin karanlığından çıkmak güne benim yokluğumu sormak için yıldızlara bakıp bomboş olan sokağı seyredeceksin... uzun uzun bir ahhh çekip birde sigara yakıp dalacaksın hayallere...
Şimdi ben yokum, sende yoksun, sadece sözler kelimeler var.
Hep rüyalarına gelmek için başımı yastığıma koydum,
Bunu sana anlatamam, sen* yaşıyorsun sen* görüyorsun...
Kimse elimden söküp almasın diye, o yaralı, o kimsesiz aşkımı, sevgimi, kalbime gizlice yazdım... benimle birlikte yaşasın can bulsun diye...