Soldu gönlümün baharı, hazan yerine döndü.
Elde biriken sevdayı, saçtı yere, toza bürüdü.
Giderken kalpteki yarayı, açtı da tuza sürdü.
Bende kalan umutları, anahtarsız kilite vurdu.
Ben kayboldum sanki, gökyüzünde biçare,
Hangi alemin hangi yörüngesinde, nerede?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta