Soldu gönlümün baharı, hazan yerine döndü.
Elde biriken sevdayı, saçtı yere, toza bürüdü.
Giderken kalpteki yarayı, açtı da tuza sürdü.
Bende kalan umutları, anahtarsız kilite vurdu.
Ben kayboldum sanki, gökyüzünde biçare,
Hangi alemin hangi yörüngesinde, nerede?
Bir hasta gibi ölümü beklerim döşeğimde,
Ne soran var ne duyan, kaldım dört duvar içinde.
Kayıt Tarihi : 14.11.2021 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!