Duvar dibinde yatarım ürktüğümden değil.
Takma; alışkanlık olmuş dört duvar nasılsa.
Ölüm ne geceden beter ne karanlık değil.
Ecel el etse öteden duyarlar nasılsa.
...........
...........
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim