İlk sel kişi, dış dünyaya yönelen eylemlerini başlatırken; kendisine göre ve kendisinden dış dünyaya doğru başlatıyordu. Kendisi ölçüydü. Bu yaklaşım kişinin kendisini dış dünyayla ölçüşmesiydi. Bu ölçüşme içinde kişinin kendisi ile dış dünya oranlanması arasındaki fark; eksiklik ya da fazlalıktı.
Kişinin dış dünyaya ile ölçüşmesinde ortaya konan eksik oluş; dıştan içe alınan organik ve inorganik enerjilerle tamamlanıyordu. Girdiler seçme ayıklamaya tabii tutuluyordu. Kişinin dış dünya ile yaptığı ölçüşme arasındaki fazlalık ta kişideki yaşama sevinciydi. Bu yaşama sevinci nedenle kişi dış dünyayı kendisine ilginç ve eğlenceli kılacaktı.
Çevre etkisiyleydi, kişi tepkiyleydi. Buna karşın kişinin de çevreye karşı etkisi vardı. Kişilerden gelen bu etkiye karşı çevrenin cevap tepkisi de tükenen bir çevreyleydi. Yok, olan bir çevreydi. Kirlenen bir çevreydi.
Dış dünya süreçleri iç tepkimeli ve dış etkilenmeliydi. Kişi dış dünya süreçlerini, kendisine doğru başlatamıyordu. İlk seller bu engeli oyunla, kendilerini maskelemekle dış dünyayı yanıltan seremonilerle aşmaya çalışacaktı. Oyun ve maskeleme dış dünya süreçleriyle kendi arasında sütre olan bir aracı bağlamdı.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta