Saat 10’un buçuğu.
30 sene öncesinde başlamış yolculuğuna,
Ahşap, demir karışımı yolcu vapuru.
Her hafta sonu yolcularını toplar.
Ellerinden tutar götürür,
Marmara’nın minik adalarına.
Amaçları ve istekleri farklı olsa da,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta