Saat 10’un buçuğu.
30 sene öncesinde başlamış yolculuğuna,
Ahşap, demir karışımı yolcu vapuru.
Her hafta sonu yolcularını toplar.
Ellerinden tutar götürür,
Marmara’nın minik adalarına.
Amaçları ve istekleri farklı olsa da,
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta