Oysa ne zarif dans ederlerdi buğday başakları
Kâh kurbağalardan kâh derelerden yana
Ahenkle sıçrarlarken bir taştan bir taşa
Rüzgârlarına kapılır giderdik biz de
Gamzelerimizde avuç avuç topraklarla.
Kenger kokan otlar arasında çoğalırdı
Maviliklerle dolan dalgalı gülümseyişlerimiz
Dost ağaçlar eşlik ederdi keman çalışına
Yorgun çeşmeler nakaratlara heyecanla
Bizim sevdamızdı bu, parmaklarda ıslıklarla.
İlk sarılışıydı yoncaların kelebeklere sımsıkı
Kısacık bir ömre feda ederek ömrünü
Çekiliyordu bataklığa ölü yapraklarla beraber
İlk ayrılışıydı ruhumun toprağından hüzünle
Aydınlıklardan, uzak çağlara sürülerek.
Bizim Deniz'i avlıyorlar koca gemilerle
Dökülüyor yosun kokulu,mercan iplikli saçları
Yapraklar yeşil, yapraklar sarı, ağlamaklı nicesi
Atlıyoruz dörtnala mevsimden mevsime
Dörtnala yıkılırken başımızda sevdamız.
Kayıt Tarihi : 19.6.2021 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!