Cansız bedenine düştü bir damla göz yaşı.
Kaydı teninden yavaş yavaş.
Silkindi, utandı koskoca musalla taşı.
Caydı heybetinden yavaş yavaş.
Ağıtlar yakılıyor korkunç bir acıyla.
Yürekleri parçalıyor müthiş bir sancıyla.
Tabutun altına girememenin utancıyla.
El sallıyor arkasından yavaş yavaş.
Ağlıyor analar bacılar bebelerin arkasından
Mateme bürünmüşler çocukların yasından
Çekiştirip durmayın ötesinden berisinden
Geç kalıyorsunuz yavaş yavaş
Dört tabutun arkasından gidiyor insan seli
Sanki hepsi tabutun mekanına hisseli
Parçalanmış cesede değmezse de eli
El sallıyorlar arkasından yavaş yavaş
Kayıt Tarihi : 26.8.2006 20:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!