Özgürlüğe koşarken tutuklanır düşünceler
Ölümden kaçarken ne hainler vardı sinsiler
Kadim tarihe sahip çıkarken etrafta kötüler
Kimin mirasıymış bu dünya önünde eğildiler
Fikirler sevda olmuş engelsiz coşar dediler
İnsanlığa engel olmuş düşman düşünceler
Gönlü temiz insanların uygarlığını katlettiler
Dört ayaklı minarede titredi pusuya şahittiler
Kim bilmez kalleş ölümleri yüzlerini döndüler
Mübarek taşı toprağı diyarıma layık gördüler
Herkesin bir canı var ölenlerin kaç var dediler
Bakın işte insanlığınıza kaç millet feryat ettiler
Mazluma garibe el uzatan kalmamış dediler
Aydınlığa ulaşmaya daha nice canlar verdiler
Taşın kara bahtın kara alnın ak çok sevindiler
Diyarım acıları sen gördün işte gönül verdiler
Gel kardeşim ağlama korktum kime küstüler
Kin yok diyarımda kardeşliği hedef gördüler
Sabreder garip mazlum onurlarıyla ezildiler
Barışa hasretti kucak açana selam verdiler
İnsanlar görür yaşar tarih yazar gülmediler
Hangi yana dönseler hain pusuları gördüler
Her söze inandılar toprağı çöllere döndüler
Hasretle barış dedikçe umutsuz söylendiler
İlahi adalet bekliyordu zalimleri götürdüler
Azaptan azap beğensen elde değil eridiler
Dünya kötülere kalmış ahireti kaybetmişler
İnsan kalanlar kaç kişiydi dünyada bitirdiler
Kayıt Tarihi : 7.1.2016 21:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)