Dört Arkadaş Şiiri - Tahsin Koç

Tahsin Koç
1077

ŞİİR


9

TAKİPÇİ

Dört Arkadaş

Dört arkadaş varmış!.
Köy İlkokulu bitirmişler!.
İlçede; Ortaokula başlamışlar
Okula devam ederken!
Bir gün, bir bakkaldan
Topaç çalmaya, karar vermişler
Dördü de birden, bakkal girmiş
Üçü; Yaşlı bakkalı oyalarken
En küçüklerine, demişler
Sen dört adet, topaç çal?
Neticede, topaç çalmışlar!
Aradan yıllar geçmiş!....
En küçüğü, yani topacı çalan
Ortaokul, Lise Üniversite derken
Okuyarak; Öğretmen olmuş!..
Öğretmenlik yaparken, sene sonu gelmiş
Sezon sonu, okullar kapanmış
Yaz tatil için, memleketine dönmüş…
Kendi ilçesinde; Köy dolmuşunu beklerken
İlçede okuduğu yıllarda!..
Topaç çaldığı; Bakkal Amca akılına gelmiş
Topaç çaldığına, çok üzülmüş!...
Acaba; O Amca halen yaşıyor mu?
Eğer yaşıyorsa; Ben gideyim!..
Topaçların parasını, ödeyeyim!..
Bu niyetle; Bakkala gitmiş içeri girmiş!..
Bakmış aynı Amca ama, çok yaşlanmış!..
Beni tanıması mümkün değil!..
Aynı yaşlarda, bir arkadaşıyla sohbet ediyor
Bakkal Amca sormuş?
Buyur evladım ne istiyorsun?
Öğretmende demiş ki
Amca bir şey istemiyorum!..
Ama seninle, helalleşmeye geldim!...
Hayırdır evladım, ne helalleşmesi?
Bir anlatayım, müsaade buyurursan!..
Tabi evladım buyur!..
İkisi de; Benim ne anlatacağını merakla,
Buyur evladım seni dinliyoruz?
Amca; Yıllar önce, ben ve dört arkadaşım,
Bu ilçede; Okulda okurken;
Şeytana uyduk, senin dükkânından
Dört adet topaç çaldık, şimdi ödemeye geldim!..
Der demez; Bakkal Amca birden sinirlenerek
Eline demir kiloyu alarak;
Utanmaz ahlaksız, çok marifetli iş yapmış gibi
Karşıma geçmiş, ben hırsızlık yaptım diyorsun!..
Der ve demir kiloyu; Öğretmene fırlatır!..
Öğretmen bir anda, ne yapacağını şaşırır!..
Fırlatılan kilodan, son anda sakınır
Allah’tan kilo; Öğretmene isabet etmez
Ama; Bakkal Amca köpürmüş!....
Ağzına gelen lafları, sayıp dökmeye başlamış
Hemen yanındaki arkadaşı, müdahale etmiş!..
Sen ne yapıyorsun, yazıklar olsun sana?
Bak adam ne diyor, ben şeytana uydum!.
Dört arkadaşımla, çaldığım dört topacın
Parasını ödemek istiyorum?
Adam devamla, ver evladım
Senin gibi, nesli tükenmemiş genç var mı?
Aferin Delikanlı!..
Bunun kafası basmaz; Sen parayı bana ver
Parayı aldıktan sonra, serçe bakkala dönerek
Çabuk bu paradan, dört topaç parası al!...
Bana evladım hakkımız, helal olsun!..
Ama benim derdim bakkalın, sahibinin helal etmesi
Sonra Bakkal Amca, yaptığından utandı!..
Evladım kusura bakma, beni yaşlılığıma say!..
Bir anda sinirlendim, aslında sen çok güzel bir iş yaptın?
Seni anında da affetmem lazımdı…
Artık yaşlılık, kusura bakma .…
Gittim ikisinin de, ellerinden öptüm helalleştim!...
Evladım hakkımı helal ediyorum, arkadaşlarına da selam söyle
Kısa bir zaman sonra duydum ki
O Bakkal Amca vefat etmiş.

Tahsin Koç
Tiran- 08.05.2018

Tahsin Koç
Kayıt Tarihi : 21.7.2018 14:53:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Mahalli Çocuk Hikâyeleri Gerçek hayattan alınmıştır. Bu dört çocuktan parayı ödeyen vefat etmiş, Diğer üç arkadaş hayattadır.

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Tahsin Koç