1. Adım Artvin
Babam imamdı,
Zorluklarla okumuştu.
Elde yok avuçta yok!
Dedem Ömer,
Artvin Yusufeli İphan’da çiftçi imiş.
Para ya gönderir ya göndermezmiş.
Ne yapsın dedem!
Önce İkinci Dünya Harbi,
Türkiye harbe girmemiş ama,
Etkilenmiş dünyanın sefaletinden.
Sıkıntılar,sel…
Yıkmış almış götürmüş,
Göz nuru tarlasını, emeğini.
Sonra vefat etmiş dedem,ardından ninem.
…Ve bitirmiş okulu babam,
Artvin İmam Hatip Lisesini,
Dedemin vefatından tam üç yıl sonra.
2. Adım Erzurum
İmam olarak atanmış,
Doğduğum yere,
Erzurum’un Oltu ilçesinin Sülünkaya Köyüne.
Dünyayı burada tanıdım ben,
80’li yılları,Kenan Evren’i,
Uzaktan izledim hep.
Ne televizyon ne radyo!
Büyüklerimden dinledim.
Dünyam elli hanelik köy ile sınırlıydı.
Babam okumam için didiniyordu,
Büyük adam olmamı istiyordu,
İlkokulu burada bitirdim.
Öğretmenimin ismi hâlâ aklımda,
Kudret Aytekin…
Gayretliydi,
Şu sıkıntılı şartlardan ülkeyi,milleti kurtaracak,
Mustafa Kemaller yetiştirmek istiyordu.
Bizlere “Mustafa Kemallerim “ diye hitap ederdi hep.
Sonra ortaokul,
Köy ilçeye otuz kilometre uzaklıkta.
Ülke soğuk coğrafya soğuk,
Kışlar-şartlar sert: “Kar ve sol-sağ”
Kardan köy yolu kapanır,
İlçeye bir ay inemezdik,
Kışın yolda kaldığım,
Okula gidemediğim günler oldu.
İlçede yatılı okuyacağım ama,
Ülke şartları malum,
Güvenip de bırakamıyor babam.
“Zorluk” ların tanımını bu yollarda yaptım ben.
3. Adım İstanbul
…Ve üniversite,
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi,
Babam istifa etti mesleğinden,
İstanbul’a yerleştik,Fatih’e,
İşçi olarak çalıştı Eminönü’nde,Kadıköy’de,
Her şey senin için diyordu,
Hakkını nasıl öderdim babamın!
İstanbul farklıydı,
Erzurum’a benzemiyordu,
Kalabalıktı,bir o kadar da karışık.
Hayat zordu.
Babam çok zorlanıyordu,
Günde üç saat uyuduğunu bilirim.
Babam için ağladığım zamanlar oldu,
Gizli gizli ağlardım.
Ev kirası,araba parası,ekmek parası,
80’li yıllardaki siyasi kavgadan farklı,
Yeni bir kavgaydı bu: “Ekmek Kavgası”
Aldığı para ortada!
Geçinmek zordu.
Fakülte çıkışı ben de çalıştım.
Haberi olmadı babamın,
Olsa izin vermezdi zaten,
Üç kuruş da olsa okul masraflarımı çıkartmak,
Babama,aileme destek olmaktı amacım.
İstanbul, Erzurum’dan da soğuktu,
Yüreğimizi ısıtacak bir çayı bile çok görüyordu.
İstanbul demek kavga demekti.
İstanbul’la kavga etti hep babam,
Kavga ile geçti üç yıl
Bu kavgada kaybettim babamı,
Onsuz adımladım İstanbul’un yollarını dördüncü yıl
4. Adım Bolu
…Ve öğretmen oldum Bolu Mudurnu’ya.
Kayıt Tarihi : 15.2.2009 00:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
