Dört Şiiri - Meryem Çat

Ayın dördüydü

Ayıp yapan damarlarımın ucuna astım gözlerimi
Gördüm, aktın.
Sağır bir iris şahit bu intihara artık sevgilim
Sen, ben'in son rızasıydı bu 'yok' olma hali
Biliyorsun,
Kan çıplak ölmez şeffaf damarda!
Ne olur,
Son bir kez daha kanaya kanaya boğulalım

Uzuvları felçli bir akla akıl vermek midir dokun(ma) mak sevgilim?
Söyleme lütfen
Şuursuzca seviştik
Ve ayın dördüydü sadece

Başıma aşk koydum sevgilim
Aklım yitik,
Mat dudaklarında hala son 30 senem
Ne olur öp

Öz kan 'sen' renginde şimdi
Yüzünü elime yatır bir kez daha
Masallar anlatayım parmaklarımın ucuyla
Nehirlere inleyen ninniler akıtayım sana sevgilim
Ne olur, son defa uyuya kal

Bahara dört kala
Susma,
Gel.
Kan/ım donduk

Aşığım

Sükunetin sırtı göz ucuyla dokunuyor avuçlarımıza
Fütursuzca
Ama sessiz değil
Kaçma,
Kalp kesmekle kangren olmaz gözlerinin mavisi sevgilim
Ne olur gör beni