(Son sözü bana bırakarak beni onurlandırdınız. Beni mutlu ettiniz. Acılarla yoğrulmuş dört şair. Anlatması zor olan dört ayrı hayat hikayesi. Benim hikayem sözde kısa özde çok uzun.
Anlayana sivrisinek saz,
Anlamayana davul zurna az.
Dört mısra bir yaşam.
Bir kere sevdim
Bir kitap bitti
Bir daha sevdim,
Ömrümün yarısı gitti.
En kötüsü de ne biliyor musunuz? Aradığınız sevgi ve mutluluk yanı başınızda. Elinizi uzatıp dokunamıyorsunuz. Korkuyorsunuz. Kırılıp dağılıverecek diye.
Aslında biliyorsunuz ki, en ufak bir hayal kırıklığında kırılan ve dağılan siz olacaksınız.
Şair dostlarım yavaş, yavaş odayı terk ederken bende sırlarının yarısı dökülmüş aynanın karşısında kendi yüzümü seyretmeye başladım. Ne
tuhaf hiç acı duymadığım halde, aynada bana bakan adamın gözlerinden
yağmur gibi yaş akıyordu.
BİR KERE SEVDİM
BİR KİTAP BİTTİ
BİR KERE DAHA SEVDİM
ARAYA YOLLARI KOYUPTA GİTTİ
Söyle be ayna ben ne yapacağım şimdi.
(16-03-2006-Perşembe)
Tuğrul PekelKayıt Tarihi : 20.5.2006 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!